Το σχέδιο νόμου επιχειρεί να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα αποκλειστικά με την αυστηροποίηση των ποινών. Τη δε βραδύτητα στη διαδικασία απονομής της ποινικής δικαιοσύνης επιχειρεί να τη θεραπεύσει με περιστολή θεσμικών δικονομικών εγγυήσεων. Το μοντέλο αυτό έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτυχημένο. Ο καθ’ έξιν εγκληματίας –και ειδικά αυτός που είναι ενταγμένος στον κύκλο της βαριάς εγκληματικότητας– δεν αποθαρρύνεται από τις αυξημένες ποινές. Πολιτείες των ΗΠΑ που έχουν εισαγάγει στον ποινικό κώδικα τέτοιας αυστηρότητας ποινές δεν μείωσαν την εγκληματικότητα.

Το ζήτημα της περιστολής της εγκληματικότητας δεν έχει μόνο ποινική διάσταση. Η ποινική διάσταση είναι κατάληξη μιας προγενέστερης αποτυχημένης κοινωνικής διεργασίας. Ξεκινά από τις φυλακές ανηλίκων και καταλήγει στις ειδικές πτέρυγες των φυλακών που κρατούνται οι «σκληροί» εγκληματίες.