• Το «Αρχείο Τζήμα» απόκειται στο Αρχείο Στρατάρχη Τίτο στο Βελιγράδι.

• Η GRU είναι αυτή που – πέραν όλων των άλλων– ο Αλαν Κλαρκ στο βιβλίο του «Βαρβαρόσσα» την περιγράφει σαν τη μονάδα της οποίας οι ευέλπιδες βγήκαν στους δρόμους της Μόσχας και δεν άφησαν τους ηττοπαθείς να σπείρουν πανικό τη μέρα της γερμανικής εισβολής. Κάνοντας μια μελαγχολική αντιπαραβολή με το πόσο εύκολα παραδόθηκε η Γαλλία, με τους Παριζιάνους να παρακολουθούν δακρυσμένοι την είσοδο της Βέρμαχτ (Εκδοση Γενικού Επιτελείου Στρατού 1968, μετάφραση λοχαγός Γ. Ν. Επιτροπάκης).

• Στον Νικολάι Βασίλιεβιτς Κορνέγεφ, με βάση το κροατικό νησί Βις, πιστώνεται η απαγκίστρωση του Τίτο από τη θανάσιμη γερμανική τανάλια στα δάση της Βοσνίας. Τον έβγαλε με αερομεταφορά, ενώ λέγεται πως οι δυνάμεις του Αξονα «συνέλαβαν» τη στραταρχική στολή του και την περιέφεραν λάφυρο στη Βιέννη.

• Ο Τζήμας λοιδορήθηκε σαν τάχα πράκτορας των Σλαβομακεδόνων. Και όμως ήταν αυτός που σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου απέναντι στη μεγαλοϊδεατική πονηριά του Τίτο και δεν δίστασε να ταχθεί υπέρ του αφοπλισμού του ΣΝΟΦ από τον ΕΛΑΣ.

• Στο Αρχηγείο της GRU στη Μόσχα επανήλθε ο Κορνέγεφ μετά την απελευθέρωση των Βαλκανίων. Τι τελικά ήταν; Ενας ψυχρός Σοβιετικός γραφειοκράτης με «γυάλινα μάτια»; Ή ο κομμουνιστής εκπρόσωπος μιας αιμάσσουσας χώρας που μέτρησε πάνω από 20.000.000 νεκρούς; Και το μόνο που επιζητούσε ήταν ειρήνη για να γλείψει τις πληγές της;