Οι Ελληνες φίλαθλοι παρακολούθησαν το συναρπαστικότερο πρωτάθλημα όλων των εποχών, το οποίο θεωρητικά θα έπρεπε να αποτελέσει την αφετηρία για μια σειρά αποφάσεων που θα συνέβαλλαν στη βελτίωση του επιπέδου του ελληνικού ποδοσφαίρου που διαχρονικά ταλαιπωρείται από τις αντιπαραθέσεις και τα «θέλω» των παραγόντων του.

Η λίγκα και η ΕΠΟ θα έπρεπε να συνεργαστούν για το πώς θα πορευτεί το ποδόσφαιρό μας τα επόμενα χρόνια στην προοπτική της αναβάθμισής του. Ωστόσο τα πρώτα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Η συζήτηση μεταξύ των παραγόντων ξεκινάει και τελειώνει στη διαιτησία. Λειτουργούν σαν να έχουν επιλύσει όλα τα άλλα προβλήματα και γι’ αυτό στο κάδρο βάζουν διαρκώς τη διαιτησία. Και αυτό παρότι, κατά γενική ομολογία, τα τελευταία έξι χρόνια έχουν περιοριστεί σημαντικά τα σφυρίγματα που διαμορφώνουν αποτελέσματα. Το πρωτάθλημα που κατέκτησε η ΑΕΚ δεν κρίθηκε από τη διαιτησία. Λάθη έγιναν, αλλά δεν ήταν στοχευμένα υπέρ ή κατά συγκεκριμένων ομάδων. Η Ενωση είχε την καλύτερη ομάδα και πήρε δίκαια αυτό που της άξιζε. Η διαιτησία βελτιώθηκε με τη λειτουργία του VAR στους αγώνες της ΣΛ1 και με την παρουσία ξένων διαιτητών στα ντέρμπι. Τα παρατράγουδα δεν έλειψαν, αλλά είναι θετικό το πρόσημο για τη διαιτησία. Ο συνεταιρισμός έβαλε στο τραπέζι και πάλι το θέμα της επαγγελματικής διαιτησίας και από την ΕΠΟ διαρρέει πως «δεν μας απασχολεί και του χρόνου επικεφαλής της ΚΕΔ θα είναι ο Στ. Μπένετ». Το πρότζεκτ «επαγγελματική διαιτησία» μπορεί να είναι το επόμενο βήμα για να σβήσουν οι ψίθυροι που συνοδεύουν κάθε «συζητήσιμο» αποτέλεσμα. Απαιτούνται συνεργασία και ανοιχτά χαρτιά απ’ όλους. Και κάπου εδώ όλα τελειώνουν άδοξα…