Οικογένεια κομπιναδόρων που ζουν στα φτωχά προάστια του Τόκιο μαζεύουν ένα μικρό κοριτσάκι που βρίσκουν εγκαταλελειμμένο μες στο κρύο. Τον αξεπέραστο «Κλέφτη ποδηλάτων» του Βιτόριο ντε Σίκα θυμίζει το ανθρωποκεντρικό αριστούργημα του Χιροκάζου Κόρεέντα, με το σοφά χτισμένο σενάριο να σκιτσάρει το αριστοτεχνικό πορτρέτο μιας εναλλακτικής οικογένειας και να ανατρέπει στερεότυπα και κλισέ –η κλοπή θεωρείται βαρύτατο έγκλημα στην Ιαπωνία– της καθεστηκυίας ιαπωνικής τάξης.