Documento Media

Η ασπίδα του ΣΥΡΙΖΑ

Αν κάτι συνιστά βεβαιότητα, είναι ότι έρχονται δύσκολα χρόνια για την ελληνική κοινωνία. Ισως δυσκολότερα και από αυτά της μνημονιακής εποχής. Τα δημόσια οικονομικά ωστόσο διατηρούν μια ασπίδα προστασίας. Πρόκειται για τη συμφωνία επιμήκυνσης του χρέους που επιτεύχθηκε το καλοκαίρι του 2018 από την κυβέρνηση Τσίπρα. Με αυτήν επεκτάθηκε η περίοδος χάριτος και επιμηκύνθηκε ο ορίζοντας αποπληρωμής του EFSF για μια δεκαετία χωρίς προϋποθέσεις (παράλληλα συμφωνήθηκαν και οι επιστροφές των κερδών από τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων και η κατάργηση του επιτοκιακού περιθωρίου). Μάλιστα στη συμφωνία αναγράφεται ρητώς ότι θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα εφόσον χρειαστούν μετά το 2032. Αυτό έδωσε αίσθηση σταθερότητας στους επενδυτές που ήθελαν να επενδύσουν σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, τα οποία ακόμη βρίσκονται στην κατηγορία «σκουπίδια». Τότε το ΔΝΤ άνοιξε έναν ορίζοντα 20 ετών αφού η ανάλυση βιωσιμότητας χαρακτήριζε το χρέος βιώσιμο μέχρι το 2038. Εκ παραλλήλου η τότε κυβέρνηση Τσίπρα πέτυχε να μετατρέψει το επιτόκιο του χρέους σε σταθερό. Σε όλα αυτά προστέθηκε το μαξιλάρι των τότε 24,5 δισ. ευρώ (το καλοκαίρι του 2019 είχε αυξηθεί σε περίπου 37 δισ. ευρώ).

Παρ’ όλα αυτά, σήμερα τα προσφερόμενα επιτόκια στη δευτερογενή αγορά ομολόγων (αφού οι επενδυτές εξετάζουν τα δεδομένα της πραγματικής οικονομίας και όχι τις πομφόλυγες των Μητσοτάκη – Σταϊκούρα – Σκυλακάκη

– Γεωργιάδη περί επιτυχημένης ελληνικής οικονομίας) είναι της τάξης του 4,3-4,7%. Ομως το ελληνικό δημόσιο λόγω αυτού του «μαξιλαριού» δεν έχει ανάγκη άμεσης προσφυγής σε δανεισμό για να χρηματοδοτήσει τις υποχρεώσεις του. Τους πρώτους δε μήνες αυτής της νέας κρίσης τουλάχιστον σε επίπεδο δημόσιων οικονομικών είμαστε προστατευμένοι, έστω κι αν στην τετραετία Τσίπρα χρειάστηκε να γονατίσει η μεσαία τάξη.

Doc Νέακρίση

el-gr

2023-03-19T07:00:00.0000000Z

2023-03-19T07:00:00.0000000Z

https://epaper.documentonews.gr/article/281685439081832

Documento Media