Εν συντομία

Η Euroleague και το εγχώριο πρωτάθλημα αρχίζουν με ομοβροντία στα τέλη της εβδομάδας, με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Γιατί ενδιαφέρει

Καιρός να κλειδώσουμε το Ευρωμπάσκετ στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το Ευρωμπάσκετ ολοκληρώθηκε με γεύση γλυκόπικρη, οι διεθνείς σκόρπισαν στους πέντε ανέμους με πρώτους τους αδερφούς Αντετοκούνμπο και τον Τάιλερ Ντόρσεϊ που ζουν το όνειρό τους στο ΝΒΑ, οι σημαίες αποθηκεύτηκαν, τα λάβαρα των συλλόγων σιδερώθηκαν και η αυλαία της νέας επαγγελματικής σεζόν είναι έτοιμη για αποκαλυπτήρια. Βράδυ Πέμπτης στο ΟΑΚΑ (Παναθηναϊκός – Ρεάλ Μ.) και σε άλλα τέσσερα γήπεδα θα ακουστεί για πρώτη φορά ο χτύπος της μπάλας της Euroleague, με την πρώτη αγωνιστική να συνεχίζεται ένα 24ωρο αργότερα στη Βαρκελώνη (όπου φιλοξενείται ο Ολυμπιακός) και αλλού. Λίγες ώρες αργότερα το ταλαίπωρο και χιλιομπαλωμένο πρωτάθλημα της ελληνικής Α1 θα καλωσορίσει τους δώδεκα δικούς του «μονομάχους», σε μια κούρσα δύο ταχυτήτων όπως συνήθως: οι «αιώνιοι» θα διεκδικήσουν τα πρωτεία σε πρωτάθλημα και Κύπελλο ενώ οι υπόλοιποι θα παίξουν το πρωτάθλημα της τρίτης θέσης, με κύριο στόχο –για πολλούς– να αποφύγουν τη χρεοκοπία. Ο αποψινός τελικός του εγχώριου Σούπερ Καπ στη Ρόδο θα αποτελέσει ένα χρήσιμο ορεκτικό για όσους έχουν ξεμείνει ακόμη με τα μυαλά στο Βερολίνο, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο να προσαρμοστεί κανείς στα μαρμαρένια αλώνια μετά τα μεγαλεία του Ευρωμπάσκετ. Το ΝΒΑ, στο μεταξύ, καθυστερεί, αφού το τζάμπολ έχει οριστεί για τις 18 Οκτωβρίου. Ο Γιάννης και ο Θανάσης θα πάρουν μια τελευταία γεύση ξενιτιάς στα τέλη της ερχόμενης εβδομάδας με τα δύο φιλικά Μπακς – Χοκς στο Αμπου Ντάμπι. Εμείς οι ατυχείς θα αφήσουμε αναγκαστικά το ΝΒΑ κατά μέρος και θα περιοριστούμε στα εδώδιμα αποικιακά του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για όποιον δεν έχει κέφι να μελετήσει ενδελεχώς τα δεδομένα της σεζόν που ξεκινάει το Documento παρουσιάζει το Τop 10 όσων θα πρέπει να γνωρίζετε τώρα που μπαίνει ο χειμώνας.

Το κόκκινο «μαύρο άλογο»

Ο νέος Ολυμπιακός δεν είναι πολύ διαφορετικός από τον παλιό: Αϊζέια Κάνααν αντί του Ντόρσεϊ (που πήγε στο Ντάλας), τρεις μπαρουτοκαπνισμένοι ψηλοί για τα εφεδρικά σχήματα (Πίτερς, Μπολομπόι, Μπλακ) και… έτοιμη η συνταγή. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο ελληνοπρεπής πυρήνας των Σλούκα, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Λαρεντζάκη, Λούντζη και ΜακΚίσικ, Φαλ αποτελούν εχέγγυο σταθερότητας, ομοιογένειας και καλής χημείας. Το περυσινό εγχώριο νταμπλ και η απρόσμενη συμμετοχή στο φάιναλ φορ της Euroleague τοποθετούν τον πήχη πολύ ψηλά, οπότε κάθε απώλεια θα συνιστά αποτυχία. Πάντως ο απογαλακτισμός από την εποχή των Σπανούλη – Πρίντεζη θεωρείται πλέον απόλυτος και αναίμακτος. Κυρίαρχος του παιχνιδιού πλέον σε όλα τα επίπεδα, ο Ολυμπιακός χτυπάει το ντέφι εντός Ελλάδας και τρέχει σαν «μαύρο άλογο» στην κούρσα της Ευρώπης.

Ενισχύθηκε αλλά ψάχνει ηγέτη

Ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε τους δύο ηγέτες του (Παπαπέτρου και Νέντοβιτς), έφερε προπονητή με το αντίστροφο δρομολόγιο από το Βελιγράδι (Ντέγιαν Ράντονιτς), πήρε όχι έναν αλλά δύο πλέι μέικερ για να καλύψει τη θέση όπου πονάει μετά τη φυγή του Καλάθη (Ουόλτερς και Λι), προσηλύτισε δύο αστέρια του Ευρωμπάσκετ για τις «πλάγιες» θέσεις (Πονίτκα, Γκριγκόνις), φόρτωσε και την μπροστινή γραμμή με Ουίλιαμς, Γκουντάιτις, οπότε εμφανίζεται ενισχυμένος, με το πορτοφόλι του πεισμωμένου Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Απομένει να δούμε ποιοι από τους νεοφερμένους θα γίνουν μπροστάρηδες σε αναζήτηση εγχώριων τίτλων

σε αυτό το γεμάτο λεγεωνάριους και αινίγματα σύνολο. Ο Γιώργος Παπαγιάννης κληρονόμησε το αόρατο περιβραχιόνιο, ενώ στα μετόπισθεν συντελείται παιδομάζωμα, με Καλαϊτζάκηδες και Σαμοντούροφ δίπλα σε Μαντζούκα, Αβδάλα, Χουγκάζ.

Το σπανιόλικο σταυροδρόμι

Οι Ισπανοί διεθνείς επέστρεψαν από το Βερολίνο με ένα απροσδόκητο χρυσό μετάλλιο, αλλά ο κανονισμός δεν δικαιώνει όσους αποθεώνουν το μοντέλο τους. Στους (μίνιμουμ) τέσσερις γηγενείς που απαιτούνται για κάθε ομάδα περιλαμβάνονται ακόμη και «νατουραλιζέ» σαν τον Μίροτιτς και πιτσιρικάδες που δεν αγωνίζονται ποτέ. Χωρίς πια τον Πάμπλο Λάσο αλλά με τους γερόλυκους Γιουλ, Ρούντι και «Τσάτσο», η ευρωφιναλίστ του 2021-22 Ρεάλ ξεκίνησε τη σεζόν πανηγυρίζοντας την κούπα του Σούπερ Καπ. Στη Βαρκελώνη ο Σάρας μετράει τη μία αποτυχία μετά την άλλη, αλλά επιβιώνει χάρη στο ανάστημά του και το πανάκριβο συμβόλαιό του. Η πρεμιέρα της Εuroleague βρίσκει τους «αιώνιους» της Ισπανίας αντιμέτωπους με τους «αιώνιους» της Ελλάδας: Παναθηναϊκός – Ρεάλ την Πέμπτη, Μπάρτσα – Ολυμπιακός την Παρασκευή.

Θα παίξει με τα λευκά

Η νέα ευρωπαϊκή σεζόν βρίσκει τον πανούργο Εργκίν Αταμάν στολισμένο όχι με ένα, αλλά με δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή. Ο ίδιος μάλιστα τονίζει ότι το back to back της Εφές θα ήταν… back to back tο back αν δεν είχε διακοπεί άδοξα η σεζόν 2019-20 λόγω της πανδημίας. Χώρια η παρουσία της στον τελικό του 2019 στη Βιτόρια! Ο Σέιν Λάρκιν επέστρεψε από το Βερολίνο με σοβαρό τραυματισμό, αλλά η επιχείρηση ανανέωσης της τουρκικής δυναστείας είχε ήδη πυροδοτηθεί με την απόκτηση του σπουδαίου Ουίλ Κλάιμπερν και του θεόρατου Ζίζιτς. Ελλείψει ΤΣΣΚΑ και με τους Ισπανούς σε περίεργο δίστρατο, η Εφές του Βασίλιε Μίτσιτς κρατάει στα χέρια της τα λευκά της σκακιέρας. Καταπώς φαίνεται μάλιστα οι Τούρκοι θα παίξουν το φάιναλ φορ στην έδρα τους.

Ερχονται τα κουμπαράκια

Ο Δημήτρης Ιτούδης αποχαιρέτησε την εμπόλεμη Μόσχα έπειτα

Το πρώτο τζάμπολ της Euroleague θα γίνει την Πέμπτη το βράδυ στο ΟΑΚΑ (Παναθηναϊκός – Ρεάλ Μ.) και σε άλλα τέσσερα γήπεδα, ενώ το Σάββατο θα ξεκινήσει η Μπάσκετ Λιγκ σε μια κούρσα δύο ταχυτήτων όπως συνήθως

από μια οκταετία και μετακόμισε στην Πόλη για να βαδίσει στα χνάρια του κουμπάρου Ομπράντοβιτς στη Φενερμπαχτσέ, με πρωτοπαλίκαρο τον Νικ Καλάθη. Το μελιτζανί πρόσωπο του «Ζοτς» επιστρέφει στη Euroleague για λογαριασμό της αγαπημένης του Παρτίζαν, πρωταθλήτριας του 1992, δυο βήματα από το νέο σπίτι του Ιτούδη. Η εθνική μας επιστρέφει τον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο για δύο κρίσιμα «παράθυρα» ενόψει Μουντομπάσκετ, αλλά η συμμετοχή του ομοσπονδιακού προπονητή σε αυτά θεωρείται αμφίβολη ένεκα των υποχρεώσεών του με τη Φενέρ. Ελπίζεται ότι η παρουσία του Ντέγιαν Μποντιρόγκα στο τιμόνι της Euroleague αντί του εξοστρακισμένου Τζόρντι Μπερτομέου θα φέρει εκεχειρία και θα ρίξει νερό στις εχθροπραξίες δύο δεκαετιών.

Το πλούσιο γαλατικό χωριό

Η Μονακό του Μάικ Τζέιμς και του Σάσα Ομπράντοβιτς έφτασε πέρυσι ένα δυο σουτ μακριά από το φάιναλ φορ (σε βάρος του Ολυμπιακού) και επιστρέφει φέτος δυναμωμένη για να κάνει το μεγάλο βήμα. Η Βιλερμπάν του Τόνι Πάρκερ συμπαρασύρθηκε στην κούρσα των εξοπλισμών (Ντε Κολό, Λοβέρν κ.ά.) και οι Γάλλοι απειλούν να κάνουν θόρυβο για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια. «Εμένα πάντως μη με υπολογίζετε» δήλωσε το παιδί-θαύμα Βίκτορ Ουεμπανιάμα και ζήτησε μεταγραφή για μικρότερη ομάδα (τη Μετροπολιτάν Λεβαλουά) ώστε να έχει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής σε αυτή την κρίσιμη σεζόν. Ο 18άχρονος φόργουορντ με το κορμί-θαύμα των 220 εκατοστών και το πληθωρικό ταλέντο θα είναι εκτός απροόπτου το Νο 1 στο επόμενο ντραφτ του ΝΒΑ.

Οι Ιταλοί ξανάρχονται

Με τα λάβαρα από τις παλιές δόξες να φωτίζουν κάθε βήμα, η Αρμάνι Μιλάνο του Ετορε Μεσίνα βάζει πλώρη για μεγαλεία, ενισχυμένη με πρωτοκλασάτους παίκτες (Ντέιβις, Πάνγκος, Φόιγκτμαν, Μπάρον κ.ά.). Ο δικός μας Χρήστος Σταυρόπουλος είναι ο ιθύνων νους, ενώ ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ φόρεσε φέτος τα κόκκινα παπούτσια εν αναμονή του ελληνικού διαβατήριου για να προβάρει και την μπλε φανέλα. Υπάρχει ωστόσο και αντίπαλο δέος 215 χιλιόμετρα νοτιότερα. Η Βίρτους Μπολόνια επιστρέφει δριμύτερη στο σαλόνι με ιταλοϊσπανική τεχνογνωσία (Σέρτζιο Σκαριόλο στον πάγκο), σερβική πονηριά (Μίλος Τεόντοσιτς στο πηδάλιο), φουσκωμένο πορτοφόλι στο παζάρι και ανελέητο πλιάτσικο στη διαλυμένη ΤΣΣΚΑ (Σενγκέλια, Λούντμπεργκ, Χάκετ). Οι ρωσικές ομάδες και τα ρούβλια τους έμειναν και φέτος εκτός νυμφώνος.

Ο Σπανούλης με πινακάκι

Επειτα από ένα χρόνο ανασυγκρότησης, αγρανάπαυσης και μαθητείας ο Βασίλης Σπανούλης επιστρέφει. Οχι πλέον με φανέλα και σορτσάκι, αλλά κοστουμαρισμένος και με πινακάκι στο χέρι, στα 40 του, με ήδη ξεκάθαρη την επιρροή από τους κολοσσούς με τους οποίους συνεργάστηκε (Ομπράντοβιτς, Ιβκοβιτς κ.ά.). Αναζητώντας τον πρώτο σταθμό της προπονητικής καριέρας του, ο Σπανούλης ήθελε πάνω απ’ όλα να υπάρχουν ευρωπαϊκή συμμετοχή, όραμα και φιλοδοξίες. Με την κίτρινη γραβάτα του Περιστερίου ο Σπανούλης ελπίζει να αφήσει το προσωπικό στίγμα του και να δημιουργήσει έναν τρίτο πόλο στην Μπάσκετ Λιγκ. Ισως κάποια στιγμή δούμε δίπλα του τον Γιώργο Πρίντεζη, που κρέμασε φέτος τα παπούτσια του εν χορδαίς και οργάνοις. Την επόμενη εβδομάδα ο Σπανούλης πάει Φάληρο.

Καλημέρα, κύριε πρόεδρε

Ο Γιώργος Πρίντεζης σταμάτησε φέτος, ο Βασίλης Σπανούλης έγινε προπονητής, ο Νίκος Ζήσης με τον Δήμο Ντικούδη (και τον Κώστα Τσαρτσαρή και ατύπως τον Θοδωρή Παπαλουκά) τάχτηκαν στην υπηρεσία της ομοσπονδίας, ο Μιχάλης Κακιούζης δουλεύει στην Κύπρο, ο Νίκος Χατζηβρέττας βγάζει παίκτες, οι Διαμαντίδης και Αλβέρτης γλείφουν τις πληγές τους μετά την τραυματική παραγοντική θητεία τους στο «τριφύλλι», ο Φώτσης με τον Λάζαρο ψαρεύουν, αλλά υπάρχει και ένας εκπρόσωπος της χρυσής γενιάς (ενεργός μέχρι προχθές) που κάθεται σε προεδρικό θώκο! Ο 39χρονος Γιάννης Μπουρούσης πρώτα βοήθησε ως παίκτης την Καρδίτσα να προβιβαστεί στην Α1 και κατόπιν ανέλαβε πρόεδρός της (με προπονητή τον Βαγγέλη Αγγέλου), ενώ το γήπεδο της πόλης φέρει πλέον το όνομά του.

Η ορχήστρα παιανίζει

Στην Μπάσκετ Λιγκ των δώδεκα ομάδων, που φυτοζωούν ζητιανεύοντας από την πολιτεία τα λεφτά από τον τζόγο και που εκλιπαρούν τη μεσαιωνική ΕΡΤ να προβάλει τους αγώνες του πρωταθλήματος για να μη χάσουν τα ψίχουλα των τηλεοπτικών και διαφημιστικών δικαιωμάτων, ο ΕΣΑΚΕ καταστρατήγησε τον κανονισμό που ο ίδιος θέσπισε στις αρχές του καλοκαιριού (για αυστηρά και αδιάβλητα κριτήρια αδειοδότησης), η ΕΟΚ νίπτει τας χείρας της οχυρωμένη πίσω από ένα θολό μοντερνισμό και οι διοικήσεις δεν βλέπουν πέρα από τη ματωμένη μύτη τους. Το αίτημα για επτά ξένους θα σέρνεται μέχρι το τζάμπολ, οι προϋπολογισμοί κυμαίνονται σε επίπεδα πείνας, οι εθνικές ομάδες βουλιάζουν και η κρατική ορχήστρα παιανίζει ξένοιαστη. Η Ελλάδα έχει πια το μπάσκετ που της αρμόζει.