Στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσιεύτηκε στις 23 Σεπτεμβρίου η κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχετικά με τα εθνικά λιπάσματα, η οποία έχει ισχύ έως τις 15 Δεκεμβρίου, οπότε και θα αξιολογηθούν το ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής και το ενδεχόμενο παράτασής της.

Τη στιγμή που πολλές χώρες της ΕΕ και όλος ο ευρωπαϊκός νότος έχουν προχωρήσει σε σταθερό νομοθετικό πλαίσιο για τα λιπάσματα, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΑΤ επιλέγουν τη μέθοδο της ομηρίας των αγροτών και των μικρών ελληνικών επιχειρήσεων παραγωγής λιπασμάτων.

Οταν ένας παραγωγός λιπασμάτων χρειάζεται δύο μήνες από την παραγγελία μέχρι την παραλαβή των πρώτων υλών, το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να κάνει κανένα προγραμματισμό στη δουλειά του. Θα αναγκαστεί λοιπόν να απευθυνθεί στις μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί ο ανταγωνισμός που πιθανόν να οδηγήσει σε μείωση τιμών με όφελος για τον παραγωγό.

Παράλληλα, η ελληνική βιομηχανία λιπασμάτων πραγματοποιεί μεγάλου όγκου εξαγωγές σε χώρες των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Ευρώπης. Η απουσία μόνιμης εθνικής νομοθεσίας είναι απαγορευτικός παράγοντας για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση της εξαγωγικής δραστηριότητας των μικρών Ελλήνων παραγωγών. Ειδικά όταν οι όμορες χώρες της ΕΕ έχουν λύσει το πρόβλημα και υπάρχει και ο ανταγωνισμός χωρών όπως η Τουρκία.

Η Ελλάδα είναι χώρα με ιδιαίτερη δομή στη γεωργία της. Ενας από τους βασικούς στόχους αυτής της ΚΥΑ θα ήταν να καλύψει περιπτώσεις και ανάγκες λίπανσης προσαρμοσμένες στα μέτρα της ελληνικής πραγματικότητας που δεν καλύπτονται από τον ευρωπαϊκό κανονισμό.

Μικρός και πολυτεμαχισμένος κλήρος και πολλές διαφορετικές καλλιέργειες που καλλιεργούνται σε μικρές εκτάσεις. Πολλές από τις καλλιέργειες αυτές έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις σε θρέψη και λίπανση, οι οποίες δεν καλύπτονται από τους τύπους λιπασμάτων που παράγουν οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, με συνέπεια την αύξηση κόστους λίπανσης για να καλυφτούν οι απαιτήσεις της κάθε καλλιέργειας. Οι ελληνικές εταιρείες παραγωγής λιπασμάτων είχαν έως τώρα τη δυνατότητα παραγωγής πολλών τύπων λιπασμάτων, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, οπότε καλυπτόταν το σύνολο των καλλιεργειών της χώρας.

Με το ΦΕΚ του ΥΠΑΑΤ χάνεται αυτή η δυνατότητα γιατί μέχρι τις 15/12 θα πρέπει να παραγγελθούν πρώτες ύλες, να παραχθεί το λίπασμα και να πουληθεί. Διαφορετικά είναι στη διακριτική ευχέρεια του υπουργείου να δώσει παράταση στην ΚΥΑ ή όχι.

Αρνητική κατά την άποψή μου είναι και η διατύπωση «λιπάσματα παλαιού τύπου», αντί μιας πιο προωθητικής διατύπωσης, όπως για παράδειγμα «λιπάσματα ελληνικών προδιαγραφών».

Εν κατακλείδι, η όλη διαχείριση του προβλήματος από την κυβέρνηση οδηγεί σε ομηρία και τελικά σε κλείσιμο όλων των μικρών ελληνικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας λιπασμάτων προς όφελος μεγάλων ντόπιων και πολυεθνικών συμφερόντων και σε περαιτέρω αύξηση των τιμών των λιπασμάτων λόγω έλλειψης ανταγωνισμού. Η ΚΥΑ του ΥΠΑΑΤ αποτελεί ένα ακόμη δείγμα της πολιτικής της ΝΔ, μόνο προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων στην πλάτη του κοινωνικού συμφέροντος.

Η χώρα χρειάζεται ένα σταθερό νομοθετικό πλαίσιο, όπως υπάρχει σε όλη την ΕΕ, που θα προάγει την υγιή επιχειρηματικότητα του κλάδου των λιπασμάτων, θα προωθεί τη λειτουργία του ανταγωνισμού, θα προάγει την παραγωγή των ελληνικών αγροτικών προϊόντων με μειωμένο κόστος παραγωγής και με ασφάλεια για τον καταναλωτή.

Τη στιγμή που πολλές χώρες της ΕΕ και όλος ο ευρωπαϊκός νότος έχουν προχωρήσει σε σταθερό νομοθετικό πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΑΤ επιλέγουν τη μέθοδο της ομηρίας των αγροτών και των μικρών ελληνικών επιχειρήσεων