Ηύφεση έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα της Γερμανίας, η οποία μέχρι… προχτές θεωρούσε ότι μπορεί να σχεδιάζει μόνη της το μέλλον της Ευρώπης. Τώρα, όπως εκτιμούν τα διάφορα ινστιτούτα που συμβουλεύουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οι «αυτοκρατορικοί» σχεδιασμοί πάνε στις καλένδες και το μέλλον, με την ενεργειακή φτώχεια και τον πληθωρισμό που καλπάζει, θα είναι μαύρο κι άραχνο.

Ολα αυτά όμως τα ανησυχητικά, εάν πάρουμε στα σοβαρά τον Μητσοτάκη και τον Σταϊκούρα και θεωρήσουμε ότι ξέρουν τι τους γίνεται, θα ισχύσουν μόνο στη Γερμανία και ίσως σε κάποιες ακόμη… αδύναμες ευρωπαϊκές χώρες σαν την Ιταλία. Σε καμιά όμως περίπτωση –όπως ισχυρίζονται οι φωστήρες της επιτελικής κυβέρνησης– δεν πρόκειται να ισχύσουν εδώ. Γιατί τα τζιμάνια μας καταρτίζουν σχέδιο προϋπολογισμού εκτιμώντας ότι ο πληθωρισμός θα είναι μόνο 3% (ενώ ήδη η Eurostat βλέπει ότι τρώμε 12άρια κατακέφαλα) και ισχυρίζονται ότι η χώρα θα συνεχίσει τη μεγάλη πορεία της προς την… ανάπτυξη.

Ας σοβαρευτούμε εμείς, μιας και όλα αυτά που λένε οι κυβερνητικοί είναι ασόβαρα. Είναι δυνατόν όλοι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι στην Ευρώπη να ανησυχούν και να έχουν δίκιο οι «δικοί μας» οι ανέμελοι που συνεχίζουν τα μπάνια; Δεν είναι! Γι’ αυτό και μέρα τη μέρα όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι ο «αυτοκράτορας» των απευθείας αναθέσεων και των υποκλοπών είναι γυμνός. Απλώς η δημοσιογραφία «108» και τα ενσωματωμένα ΜΜΕ επιχειρούν, πότε τροποποιώντας την ατζέντα και πότε κάνοντας το μαύρο άσπρο, να αποτρέψουν την πρόωρη κατάρρευση του μητσοτακικού Πύργου της… Πίζας.

Ο λόγος βέβαια άλλη μια φορά είναι οι μπίζνες! Γιατί αυτό που διατρέχει τριάντα εννιά μήνες τώρα την κυβερνητική πολιτική, η συνεκτική ύλη των «επιτελικών» και το «καύσιμο» της προώθησης του μητσοτακικού «μεταρρυθμισμού», είναι οι διεκπεραιώσεις των υπεσχημένων στους ιδιώτες και η υλοποίηση των δεσμεύσεων στους «ημετέρους».

Οι δεσμεύσεις των «επιτελικών» και οι μπίζνες οδήγησαν στην καταστροφή της υγείας και της παιδείας, ακριβώς γιατί αυτές οι «υποχρεώσεις» στα συμφέροντα που τους στήριξαν είναι γι’ αυτούς πάνω από όλα. Κάποτε διαδηλώναμε με κεντρικό σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», αλλά τώρα, μετά τις ήττες που μεσολάβησαν, έχουν τη διακυβέρνηση της χώρας αυτοί που πιστεύουν –και πολύ συχνά με αφόρητο κυνισμό το δηλώνουν κιόλας– ότι τα κέρδη είναι πάνω από τους ανθρώπους.

Από αυτή την αντίληψη προέκυψαν οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας. Από αυτά τα «μυαλά» δημιουργούνται τα σχολεία της αμάθειας. Και λόγω αυτού του μίσους για οτιδήποτε λαϊκό βαδίζουμε ως πρόβατα επί σφαγήν «στον πιο δύσκολο χειμώνα μετά το 1942» με αυτούς να έχουν κάνει τις ιδιοτελείς επιλογές τους. Το ζητούμενο για άλλη μια φορά είναι τι κάνουμε εμείς.