Πρέπει να είναι το ανέκδοτο της εβδομάδας, αλλά στη χώρα των «πετσωμένων» πέρασε στα ψιλά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου δήλωσε, καταφέρνοντας να μην κοκκινίσει, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έδειξε στο παγκόσμιο ακροατήριο ότι είναι ένας βαθυστόχαστος πολιτικός, διεθνούς ακτινοβολίας»!

Το πόσο βαθυστόχαστος είναι το έδειξε, βέβαια, όταν ερωτώμενος από τον Αμερικανό δημοσιογράφο Ντέιβιντ Ιγκνάτιους για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα έχασε κυριολεκτικά τα λόγια του και έψαχνε, παρά τα πολυδιαφημισμένα από τα παπαγαλάκια αγγλικά του, να βρει μια φράση για να κρυφτεί πίσω της.

Με αρκετή προσπάθεια τη βρήκε. Αλλά ήταν κι αυτή μία ακόμη στιγμή που οι παρατρεχάμενοί του θέλουν να ξεχάσουν, γι’ αυτό και την έθαψαν. Γιατί ο Μητσοτάκης, θέλοντας να δείξει ότι αδικείται από την κριτική για τις επιθέσεις σε δημοσιογράφους και Μέσα που τον κριτικάρουν, ισχυρίστηκε ότι… «αν δείτε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στην Ελλάδα, θα δείτε ότι οι περισσότερες είναι επικριτικές απέναντί μας».

Βέβαια, μια απλή ματιά στις εφημερίδες που κρέμονται σε ένα περίπτερο δείχνει εύκολα, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν πάρει είδηση το «πέτσωμα» του Τύπου, πόσο βαθυστόχαστο… ψέμα είναι η «δικαιολογία» που σκαρφίστηκε.

Και αυτό τελικά καταδεικνύει πόσο βαθυστόχαστος είναι στην πραγματικότητα ο Κυρ. Μητσοτάκης, ειδικά όταν δεν έχει την προστασία των λογογράφων του. Που και αυτοί όμως, όπως όλα πλέον τα στελέχη της κυβέρνησής του, είναι πελαγωμένοι και σηκώνουν όλο και συχνότερα ψηλά τα χέρια.

Γιατί τα χειροκροτήματα στο Κογκρέσο δεν τρώγονται και με τα διπλωματικά χαμόγελα της Κάμαλα Χάρις και της Νάνσι Πελόζι δεν πληρώνονται οι λογαριασμοί του ρεύματος. Οπότε, αν ζυγίσουμε τις σέλφι του πρωθυπουργού και της οικογένειάς του από τη μια και τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε από την άλλη, αυτά για τη λύση των οποίων ο Μητσοτάκης δεν κουνάει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι, η ζυγαριά γέρνει στην αγωνία μας για το αύριο και για την προσωπική και συλλογική επιβίωσή μας.

Αλλωστε οι περισσότεροι έχουμε ήδη πληρώσει αρκετές φορές το μάρμαρο χωρίς να φταίμε για να, ικανοποιούμαστε που ένας πρωθυπουργός προσπαθεί να μας πουλήσει… αμερικανικά καθρεφτάκια και νατοϊκές χάντρες.

Γιατί εάν ο μισός λόγος του πρωθυπουργού, με ολίγο Πλάτωνα, ολίγο Θουκυδίδη και πολλή Ακρόπολη και δημοκρατία, ήταν το πρόσχημα για να χειροκροτηθεί η απόλυτη αμερικανονατοϊκή ευθυγράμμιση, ο άλλος μισός δεν ήταν παρά καλυμμένες νουθεσίες σε όλους εμάς εδώ που αρνούμαστε την ευθυγράμμιση με τον μητσοτακισμό.

Εμείς κλείνουμε το μάτι στον «λαϊκισμό» και του δημιουργούμε προβλήματα. Εμείς κριτικάρουμε αυτόν και το παρεάκι του στα social media ενοχλώντας τον και εμείς δεν καταπίνουμε αμάσητο το αφήγημα για το Τάγμα Αζόφ, οπότε πρέπει να μας… βοηθήσει θυμίζοντας το Μεσολόγγι αλλά ξεχνώντας την Εξοδο. Θέλοντας και μη, όμως, θα τη θυμηθεί στο άμεσο μέλλον.