Εν συντομία

Δικαστικοί λειτουργοί μεταφέρουν στο Documento ένα κλίμα αντίθεσης σε μεθοδεύσεις που οδηγούν σε επικίνδυνες για το πολίτευμα ατραπούς.

Γιατί ενδιαφέρει

Η ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας υποσκάπτει τη δημοκρατία.

Σαν βόμβα που έρχεται να υποσκάψει τα θεμέλια της Δικαιοσύνης, καθώς η τελευταία εμφανίζεται να λειτουργεί ως πειθήνιο όργανο της κυβερνητικής βούλησης για φίμωση της ερευνητικής δημοσιογραφίας, χαρακτηρίζουν εν ενεργεία δικαστές και εισαγγελείς την άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος του Κώστα Βαξεβάνη με φερόμενη ως «ένδειξη ενοχής» του τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ του Documento για το σκάνδαλο της Novartis!

Δεν ήταν ένας ούτε δύο, αλλά πολύ περισσότεροι οι δικαστικοί

λειτουργοί που μίλησαν μαζί μας, κάποιοι και με δική τους πρωτοβουλία, για να μας μεταφέρουν την κατηγορηματική αντίθεσή τους στη δίωξη κατά του Κ. Βαξεβάνη, μια εξέλιξη την οποία χαρακτηρίζουν άκρως επικίνδυνη για τη δημοκρατία, ένας από τους πυλώνες της οποίας είναι και η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

«Η ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας οδηγεί σε καθεστωτικές αντιλήψεις. Γυρνάμε πίσω σε εποχές ανωμαλίας και δυστυχώς σε αυτό εμφανίζεται, ακόμη κι αν δεν είναι αυτή η πρόθεση, η ίδια η Δικαιοσύνη από αδρανής έως «συμμέτοχη». Κι αυτό μας καθιστά υπόλογους και στα μάτια της κοινωνίας, η οποία ευλόγως αμφιβάλλει για την αμεροληψία μας στην έκδοση πολλών αποφάσεων» ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια ανώτερου δικαστή (το όνομά του, όπως και των υπολοίπων, δεν δημοσιεύεται για ευνόητους λόγους) που μίλησε με το Documento αμέσως μόλις έγινε γνωστή η κλήτευση του Κ. Βαξεβάνη για δύο κακουργήματα, μνημείο νομικού παραλογισμού, και για ακόμη δύο πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα.

«Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα και εκθέτουν τη Δικαιοσύνη» ήταν η φράση που χρησιμοποίησε εισαγγελέας εφετών, δικαιολογώντας στη συνέχεια με ξεκάθαρη επιχειρηματολογία τον σκληρό χαρακτηρισμό.

Δουλειά του δημοσιογράφου η έρευνα και δημοσίευση

«Ας υποθέσουμε» συνέχισε «ότι όντως ένας εισαγγελικός λειτουργός, εν προκειμένω η κ. Τουλουπάκη που ήταν επικεφαλής της επίμαχης έρευνας, παρέβη το καθήκον της, παραβίασε το δικαστικό απόρρητο, καταχράστηκε εντέλει την εξουσία της και συνεργάστηκε γι’ αυτό και με έναν υπουργό, εν προκειμένω τον κ. Παπαγγελόπουλο, που φέρεται και ως ο ηθικός αυτουργός πράξεών της, προκειμένου να “στήσουν” το αποτέλεσμα μιας μεγάλης υπόθεσης όπως είναι αυτή της Novartis. Μια υπόθεση που διερευνάται εδώ και χρόνια και για την οποία έχουν χυθεί τόνοι δημοσιογραφικού μελανιού από δεκάδες δημοσιογράφους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που δουλειά τους είναι να ερευνούν και να δημοσιεύουν στοιχεία τα οποία αποκτούν από διάφορες πηγές τις οποίες δεν οφείλουν να αποκαλύψουν λόγω του δημοσιογραφικού απορρήτου. Από πού αποδεικνύεται ποιος και για ποιο λόγο έδινε τις πληροφορίες στον δημοσιογράφο, πόσο μάλλον ότι ο δημοσιογράφος που έκανε τη δουλειά του και ελέγχεται μόνο για την αξιοπιστία του ρεπορτάζ, αν είναι δηλαδή ψευδές ή συκοφαντικό, συνέπραξε στην τυχόν διάπραξη των αδικημάτων; Ξέρετε πόσες φορές που εγώ ήμουν ο εισαγγελέας που διερευνούσε υποθέσεις, ακόμη και με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις, έχω αναρωτηθεί πώς κάποιοι δημοσιογράφοι, με τους οποίους δεν είχα καμία επαφή, έβρισκαν σημαντικά στοιχεία και τα δημοσίευαν, και καλά έκαναν από την πλευρά τους όσο κι αν δεν άρεσε αυτό σ’ εμένα; Αλλά ακόμη κι αν ήμουν εγώ ο δράστης της διαρροής έχοντας κίνητρα, ταπεινά ή όχι δεν έχει σημασία, γιατί οφείλω να προστατεύω τη μυστικότητα της ανάκρισης, ο δημοσιογράφος τι έπρεπε να κάνει; Να μη δημοσιοποιήσει τα στοιχεία που θα είχαν περιέλθει σε γνώση του; Με το σκεπτικό αυτών των κατηγοριών που αποδίδονται στον Κ. Βαξεβάνη θα έπρεπε να σταματήσει εντελώς η δημοσιογραφία

«Δεν μπορεί να είναι η Δικαιοσύνη αυτή που θα συνδράμει την πολιτική εξουσία ώστε να ανοίξει την κερκόπορτα για την εξόντωση της δημοσιογραφίας»

γιατί κινδυνεύουν με παρόμοιες διώξεις όλοι οι δημοσιογράφοι που κάνουν αποκαλύψεις, οι οποίες προφανώς κάποιους ευνοούν και κάποιους άλλους τους καίνε. Ολους αυτούς θα τους στήνουμε στο απόσπασμα ως ενεργούμενα υπουργών ή επίορκων δικαστών; Μήπως τελικά στο μέλλον θα κινδυνεύσουμε κι εμείς γιατί σε κάποιους δεν θα αρέσουν τα αποτελέσματα των ερευνών μας;».

Στο ερώτημα αν με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε να ελεγχθούν και να κατηγορηθούν ως μέλη συμμορίας και για άλλα βαριά αδικήματα πρόσωπα όπως ο νυν υπουργός Ανάπτυξης Αδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος αν και ερευνάται ακόμη για το σκάνδαλο Novartis είχε προαναγγείλει τη δίωξη Βαξεβάνη, αλλά και ο εκδότης της εφημερίδας «Παραπολιτικά» Γιάννης Κουρτάκης, που είχε επίσης δημοσίευμα το οποίο μιλούσε για την επερχόμενη δίωξη, ο έμπειρος εισαγγελικός λειτουργός απάντησε: «Είδατε λοιπόν σε ποια σκοτεινά μονοπάτια μπορούν να οδηγήσουν αυτές οι μεθοδεύσεις; Δηλαδή ο υπουργός πώς μπορεί να ήξερε για τη δίωξη Βαξεβάνη; Θα πρέπει να υποθέσουμε ότι μιλούσε με την ανακρίτρια, που τον ενημέρωνε, και οι δύο μαζί ή και κατά μόνας με τον εκδότη, ή ακόμη χειρότερα ότι δρώντας ως “συμμορία” έστηναν τη δίωξη σε βάρος του δημοσιογράφου; Κι εν πάση περιπτώσει με συνωμοσιολογίες κι αστήρικτες μαρτυρίες, γιατί έχω παρακολουθήσει και τις εργασίες της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση, δεν μπορεί να διώκονται δημοσιογράφοι».

«Δεν μπορεί να είναι η Δικαιοσύνη αυτή που θα συνδράμει την πολιτική εξουσία ώστε να ανοίξει την κερκόπορτα για την εξόντωση της δημοσιογραφίας. Ημουν πάντα αντίθετος με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από την πολιτική εξουσία. Πιστεύω ότι αυτή η δίωξη δεν μπορεί να προχωρήσει και το ανάχωμα θα μπει στο τέλος από την ίδια τη Δικαιοσύνη» μας δήλωσε επίτιμος αρεοπαγίτης, ο οποίος επιφυλάχτηκε να εκφράσει και εμπεριστατωμένη νομική άποψη όταν μελετήσει όλα τα φερόμενα ως στοιχεία του κατηγορητηρίου.

Διαβλέπουν πολλές ακυρότητες

Ακυρότητες όμως της ίδιας της ποινικής διαδικασίας που επέκτεινε τις ασκηθείσες ποινικές διώξεις σε βάρος του ερευνώμενου υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και της τέως εισαγγελέα κατά της διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη και σε μη πολιτικά πρόσωπα όπως ο Κ. Βαξεβάνης διαβλέπουν τόσο έμπειροι δικαστικοί όσο και εγνωσμένου κύρους ποινικολόγοι.

Ολοι τους στηλιτεύουν την άρνηση της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής να κάνει αποδεκτό το έγγραφο αίτημα του Κ. Βαξεβάνη να κληθεί να εξεταστεί ως μάρτυρας, ο οποίος μάλιστα δεν είχε κλητευθεί καν ως ύποπτος, όπως παρά την αντίθετη γνώμη της επιστημονικής επιτροπής της βουλής συνέβη, ακύρως εντέλει, με άλλα μη πολιτικά πρόσωπα.

Επισημαίνουν δε ως προβληματικό, σε βαθμό που μπορεί να οδηγεί και σε ακυρότητα της ποινικής δίωξης, το γεγονός ότι αν και υπήρχε ανοιχτή δικογραφία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών για διερεύνηση τυχόν ευθυνών μη πολιτικών προσώπων, όπου είχε αποσταλεί και το σχετικό πόρισμα από τη Βουλή, εντούτοις αυτή η έρευνα δεν προχώρησε και ουδέποτε κλήθηκαν για να εξεταστούν ούτε ο Κ. Βαξεβάνης ούτε οι υπόλοιποι διωκόμενοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι χωρίς να ακουστούν ποτέ, με συνοπτικές διαδικασίες και με φερόμενες ως ενδείξεις ενοχής τις αστήρικτες καταγγελίες βαθιά εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο προσώπων, κλητεύθηκαν εντέλει ως κατηγορούμενοι και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.

Γι’ αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους που θα αποκαλυφθούν ένας ένας και αμέσως μετά τη λήψη όλης της δικογραφίας από τον Κ. Βαξεβάνη, η Δικαιοσύνη είναι ανάστατη και το υγιές κομμάτι της, που είναι η πλειονότητα των δικαστικών λειτουργών, κάνει λόγο για θεσμικό ατόπημα.

Την ίδια γνώμη έχουν και έγκριτοι νομικοί που τάσσονται στο πλευρό της ελευθεροτυπίας και του Documento. Ακολουθούν οι απόψεις τους…