• Εν συντομία

Η ζωή του κοινωνικού «έρματος» του Βερολίνου στον μεσοπόλεμο στο βιβλίο «Ανθρωποι στο περιθώριο» του Μπόσβιτς.

• Γιατί ενδιαφέρει

Τόσο παλιό, μα τόσο σύγχρονο.

Ο Ούλριχ Αλεξάντερ Μπόσβιτς είναι μια ενδιαφέρουσα πλην όμως βραχύβια περίπτωση στα γερμανικά γράμματα του μεσοπολέμου. Παιδί εβραιοπροτεσταντικής οικογένειας, γεννημένος το 1915 στο Βερολίνο, εγκατέλειψε τη χώρα του το 1935 για τη Σουηδία. Η περίοδος της αυτοεξορίας του τον βρήκε σε διάφορες χώρες στον κόσμο. Το 1942 το πλοίο στο οποίο επέβαινε επιστρέφοντας από την Αυστραλία στο Ηνωμένο Βασίλειο χτυπήθηκε από γερμανικό υποβρύχιο· ο Μπόσβιτς πέθανε σε ηλικία 27 χρόνων.

Η βιβλιοσυγγραφή του περιορίστηκε σε μόλις δύο μυθιστορήματα: «Ανθρωποι στο περιθώριο» και «Ο ταξιδιώτης». Στους «Ανθρώπους», οι οποίοι κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη Σουηδία το 1937, ο Μπόσβιτς κινείται στον αντίποδα του έργου του Φόλκερ Κούτσερ και της μητροπολιτικής του Βαβυλωνίας. Οι ήρωές του δεν τυφλώνονται από τα φώτα του καμπαρέ ή τους προβολείς των κινηματογραφικών στούντιο. Ο Φούντχολτς, ο Βαρελής, ο Γκρίσμαν, ο Ζόνενμπεργκζουν των σκοτεινών δρόμων είναι οι αόρατοι μιας πόλης που ακολουθεί τα ίχνη του θανάτου πιστεύοντας ότι θα εξασφαλίσει την αιώνια ζωή. Οι λούμπεν φιγούρες του είναι ικανοποιημένες με την εξοικονόμηση λίγων πφένιχ που θα τους εξασφαλίσουν μερικά ψωμάκια και σναπς ή στην καλύτερη περίπτωση μια κρύα βάις. Εδώ δεν υπάρχει η επαναστατική ανάταση του Μπρεχτ, μα η θλιβερή ατμόσφαιρα του Αλφρεντ Ντέμπλιν. Οι ήρωες μοιάζουν με μπίλιες σε μια ρουλέτα που ποτέ δεν θα καθίσουν στο νούμερο που θα κερδίσει. Η μετάφραση είναι της Μαρίας Αγγελίδου και του Αγγελου Αγγελίδη, ενώ το επίμετρο υπογράφει ο Πέτερ Γκραφ.