Π «αραλλαγή Μποτσουάνα» λέγεται η νέα απειλή του κορονοϊού. Σε ό,τι αφορά το πώς αποκαλείται ο νέος εφιάλτης είναι αυτονόητο ότι η πρόχειρη ονομασία προέρχεται από τη χώρα εντοπισμού. Τριάντα δύο (32) μεταλλάξεις θα κουβαλά η νέα παραλλαγή του κορονοϊού. Eξι αφρικανικές χώρες, κυρίως, έχουν μπει στην κόκκινη λίστα και σταδιακά απαγορεύονται οι πτήσεις από αυτές. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια θέματα, έχουμε πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οταν ξεκίνησε η χρήση του εμβολίου οι επιστήμονες διευκρίνιζαν πως μόνον αν εμβολιαστεί όλος ο πλανήτης μπορεί να σωθεί η κατάσταση. Στην Μποτσουάνα οι εμβολιασμένοι αποτελούν γύρω στο 25%, άρα είναι ευθύνη της διεθνούς κοινότητας να εμβολιαστούν οι κάτοικοι στις φτωχές χώρες. Υπό αυτήν τη λογική, το Ευρωπαϊκό Κοινομούλιο προτείνει να σπάσει η πατέντα των εμβολίων για να εμβολιαστεί όλος ο κόσμος. Την πρόταση είχε καταθέσει ο Αλέξης Τσίπρας, τον ειρωνεύτηκε ο Μητσοτάκης, τη διατύπωσε αμέσως μετά την εκλογή του ο Μπάιντεν και τώρα πλέον αποτελεί πρόταση και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αλλά είπαμε, εδώ έχουμε πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη, ο οποίος έδωσε εντολή στους ευρωβουλευτές τους να μην ψηφίσουν την πρόταση για το σπάσιμο της πατέντας, την οποία ψηφίζουν και οι συντηρητικοί της ΕΕ.

Προσέξτε όμως: πριν από λίγο καιρό ο Μητσοτάκης υπέγραψε σύμβαση με το ΔΝΤ, με την οποία δεσμεύεται να δοθεί δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδος ύψους 2 δισ., το οποίο θα χειριστεί το ΔΝΤ για την ενίσχυση των οικονομικών προγραμμάτων για τις φτωχές χώρες. Η ταλαιπωρημένη Ελλάδα που βγήκε από τη μια κρίση για να μπει στην άλλη, για λόγους που γνωρίζει μόνο ο Μητσοτάκης, γίνεται δανειστής του ΔΝΤ, με άγνωστους έως σήμερα όρους για να σώσει φτωχές χώρες (προφανώς με τον τρόπο που ξέρει να σώζει το ΔΝΤ).

Συνεπώς ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι φιλάνθρωπος και με άνεση αν πρόκειται να δώσει τα δικά μας λεφτά. Αν πρόκειται να υπάρξει φιλανθρωπία μέσω της οποίας περιορίζονται τα κέρδη των φαρμακευτικών, ο Μητσοτάκης κάνει λες και τα παίρνουν από τη δικιά του τσέπη. Οι φαρμακευτικές να κερδάνε.

Εχει σημασία μια λεπτομέρεια στην ιστορία που σας διηγήθηκα. Οταν η ΝΔ επρόκειτο να υπογράψει τη σύμβαση δανειοδότησης του ΔΝΤ με τα λεφτά μας, στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ υπήρχε ξεκάθαρη η θέση πως δεν μπορεί η Ελλάδα των κρίσεων να δανειοδοτήσει το ΔΝΤ με άγνωστους όρους, το οποίο μάλιστα λειτουργεί με πολύ συγκεκριμένο τρόπο όταν αποφασίζει να… σώσει. Οχι άλλο σώσιμο, έλεγαν. Ενώ όμως θα ψήφιζαν κατά της σύμβασης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος με την οικονομική του ομάδα υπερθεμάτισε την πρόταση Μητσοτάκη. Υστερα από σκληρή αντιπαράθεση, από το «κατά» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στο «παρών», προφανώς καταφεύγοντας για μια ακόμη φορά στον συμψηφισμό ως τρόπο άσκησης πολιτικής.

Η σκληρή και άγνωστη αντιπαράθεση των ημερών δεν βγήκε προς τα έξω (βλέπετε δεν αφορούσε τον Πολάκη αλλά τον Μητσοτάκη) και μερικοί τη θυμήθηκαν τώρα με την απόφαση του Μητσοτάκη να καταψηφίσει την άρση της πατέντας των εμβολίων. Σχολίαζαν μάλιστα πικρόχολα ότι «Μητσοτάκης και Ευκλείδης είναι οπαδοί του διεθνισμού, αλλά όχι του γνωστού προλεταριακού, προτιμούν τον προλεταριακό διεθνισμό που αποπνέει και μια κλασάτη φιλανθρωπία».