• Δύο χρόνια κράτησε τη δικογραφία χωρίς να κάνει ούτε μία ανακριτική πράξη η ανακρίτρια Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου και στο τέλος εφηύρε παραγεγραμμένη πράξη

• Η εισαγγελία είχε ήδη ασκήσει δίωξη και η Βουλή είχε άρει την ασυλία του κρίνοντας ότι δεν εμπίπτει στον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών

Εν συντομία

Οπως ακριβώς έπραξε και στην περίπτωση του Νίκου Μανιαδάκη έτσι και στην περίπτωση του Ανδρέα Λοβέρδου η ανακρίτρια κατά της Διαφθοράς Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου επί δύο ολόκληρα χρόνια δεν προέβη σε καμιά ανακριτική πράξη για την ουσία της υπόθεσης αλλά «έπαιξε», και μάλιστα την… κατάλληλη στιγμή για τον κατηγορούμενο πολιτικό, το χαρτί της παραγραφής.

Γιατί ενδιαφέρει

Ακόμη μια ρωγμή στο ήδη «τραυματισμένο» κύρος της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Κρατούσε επί δύο ολόκληρα χρόνια στα συρτάρια της τη δικογραφία με την ποινική δίωξη για δωροληψία κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου, χωρίς να προβεί σε καμία ανακριτική πράξη για τη διερεύνηση της υπόθεσης, για να έρθει τώρα, μόλις λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, για την οποία ο κατηγορούμενος βουλευτής είναι υποψήφιος, να «αποφανθεί» ότι πρέπει να καθαρίσει διά της παραγραφής! Επικαλούμενη μάλιστα τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αν και η Βουλή είχε κρίνει το 2018 ακριβώς τα αντίθετα από τη νομική της επιχειρηματολογία, όπως άλλωστε και η εισαγγελία, η οποία με την άδεια της Βουλής που ήρε την ασυλία του είχε προχωρήσει τον Νοέμβριο του 2019 στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του Ανδρ. Λοβέρδου.

Ο λόγος για τη «συνήθη ύποπτη», όπως δείχνουν τα γεγονότα, ανακρίτρια κατά της Διαφθοράς Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου, η οποία όπως αποκαλύπτει σήμερα το Documento ύστερα από δύο χρόνια «μελέτης» της δικογραφίας κατά Λοβέρδου για το σκάνδαλο Novartis κατέληξε στο συμπέρασμα ότι διαφωνεί με την ασκηθείσα ποινική δίωξη σε βάρος του, καθώς όπως αναφέρει τα αδικήματα έχουν παραγραφεί λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Αυτό στην

πράξη σημαίνει ότι η τύχη της υπόθεσης, αν δηλαδή θα διερευνηθεί επί της ουσίας ή θα πεταχτεί στον καιάδα της αρχειοθέτησης, κρέμεται πλέον από την κρίση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου.

Ετσι ή αλλιώς, δεδομένης της χρονικής συγκυρίας, η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα «βολική» για τον Ανδρ. Λοβέρδο, ο οποίος παρά τη σοβαρή ποινική του εκκρεμότητα διεκδικεί την προεδρία του ΚΙΝΑΛ. Εκτός κι αν ο ίδιος ζητήσει (το ορίζει ο σχετικός νόμος) να προχωρήσει το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο στην επί της ουσίας διερεύνηση της υπόθεσης.

Ούτε ο ίδιος δεν το είχε επικαλεστεί

Το 2018, όταν η δικογραφία του σκανδάλου Novartis είχε φτάσει στη Βουλή, η προανακριτική επιτροπή που είχε συσταθεί για την υπόθεση είχε αποφανθεί ότι είναι αναρμόδια να διερευνήσει τυχόν δωροληψίες πολιτικών προσώπων, καθώς ερμηνεύοντας τον νόμο περί ευθύνης υπουργών είχε κρίνει ότι το επίμαχο αδίκημα δεν εμπίπτει στις διατάξεις του αφού αυτό τελέστηκε, εν προκειμένω, επ’ ευκαιρία άσκησης των υπουργικών καθηκόντων και όχι στο πλαίσιο αυτών και άρα δεν είχε παραγραφεί και είναι αρμοδιότητας της τακτικής ποινικής Δικαιοσύνης. Αργότερα ψηφίστηκε, έπειτα και από επιθυμία του Λοβέρδου, η άρση της ασυλίας του και ασκήθηκε σε βάρος του από την εισαγγελία ποινική δίωξη για δωροληψία κατ’ εξακολούθηση.

Η δικογραφία διαβιβάστηκε στην ανακρίτρια κατά της Διαφθοράς Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου, η οποία όπως αποδεικνύεται τώρα επί δύο χρόνια δεν έκανε την παραμικρή έρευνα, για να έρθει την πιο κατάλληλη στιγμή για τον κατηγορούμενο να τον «ξεμπλέξει» επικαλούμενη έναν κατάπτυστο νόμο που δεν τον είχε επικαλεστεί ούτε ο συνταγματολόγος Ανδρ. Λοβέρδος.

Εχει παρελθόν η μέθοδος

Το εύλογο δε ερώτημα γιατί χρειάστηκε δύο ολόκληρα χρόνια για να ερμηνεύσει τις διατάξεις του νόμου, κρατώντας έτσι σε ομηρία και τον ίδιο τον πρώην υπουργό, μάλλον θα μείνει αναπάντητο.

Η Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου είναι η ίδια ανακρίτρια στα χέρια της οποίας είχε παραγραφεί το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας κατά του Νίκου Μανιαδάκη, καθώς επίσης δεν είχε προβεί σε καμιά ανακριτική πράξη, ενώ τόσο η εισηγήτρια εισαγγελέας όσο και το δικαστικό συμβούλιο που απάλλαξαν τον Μανιαδάκη έβλεπαν ενδείξεις ενοχής του μεταξύ άλλων και για χρηματισμό του Λοβέρδου (εντέλει ασκήθηκε έφεση κατ’ αυτού του βουλεύματος).

Η δίωξη σε βάρος Μανιαδάκη για παθητική δωροδοκία ασκήθηκε στις 31.12.2018 και διαβιβάστηκε αμέσως η δικογραφία στην ανακρίτρια Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου. Τον Ιούνιο του 2019 ψηφίστηκε ο νέος Ποινικός Κώδικας που μετέτρεψε τη δωροδοκία υπαλλήλου από κακούργημα σε πλημμέλημα. Οπότε ανεξάρτητα από την ουσία της υπόθεσης το αδίκημα παραγραφόταν. Παρ’ όλα αυτά η ανακρίτρια κράτησε επί ενάμιση χρόνο τη δικογραφία στα συρτάρια, χωρίς να κάνει καμία ανακριτική πράξη και χωρίς να ζητά παύση ποινικής δίωξης λόγω παραγραφής. Περαίωσε με τυπικές κλήσεις, χωρίς καν να καλέσει σε εξηγήσεις τον κατηγορούμενο, και διαβίβασε τη δικογραφία στο δικαστικό συμβούλιο στις 21.4.2021.

Παρ’ όλα αυτά, ο Ν. Μανιαδάκης εξακολουθεί να ερευνάται από την Οικονομική Εισαγγελία για δωροληψίες τρίτων και για «ξέπλυμα» βρόμικου χρήματος. Μάλιστα, στο ίδιο το απαλλακτικό βούλευμα γίνεται ρητή αναφορά σε «πέντε ενδείξεις ενοχής» του. Μια εξ αυτών ήταν ότι ο Μανιαδάκης «φέρεται να αναλαμβάνει διαδοχικά τον ρόλο του διαμεσολαβητή με τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο, τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Μάριο Σαλμά και τον υπουργό Υγείας Σπυρίδωνα-Αδωνη Γεωργιάδη, προς σκοπό της προώθησης των συμφερόντων της Novartis».

Ακόμη, ο Μανιαδάκης φέρεται βάσει του βουλεύματος να τα έπραττε «αντί καταβολής αθέμιτων χρηματικών ωφελημάτων δώρων είτε προς τον ίδιο είτε προς τρίτους, εκ των οποίων διατηρούσε σε ποσοστό 10% με 20%». Συγκεκριμένα, ο Μανιαδάκης «εμφανίζεται να ζήτησε και να έλαβε» τον Δεκέμβριο του έτους 2010 ποσό 58.000 ευρώ από τον Κ. Φρουζή, από το οποίο αφού παρακράτησε ποσοστό 10-20% φέρεται ότι απέδωσε το υπόλοιπο στον τότε υπουργό Υγείας Ανδρ. Λοβέρδο. Ενα χρόνο μετά και συγκεκριμένα το 2011 ο Μανιαδάκης φέρεται επίσης να έλαβε ακόμη 90.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά ήταν «το δώρο για να χειραγωγηθεί ο τότε υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος για την τιμολόγηση του φαρμάκου Gilenya».

Η οργή Πολάκη και «η ίδια μέθοδος»

Για να επιστρέψουμε στη Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για την ανακρίτρια την οποία είχε καταγγείλει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης ότι κωλυσιεργούσε στη διερεύνηση, σε επίπεδο ανάκρισης, του αποκαλούμενου σκανδάλου του «αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ».

Ακόμη δε μια υπόθεση διαφθοράς που χειρίστηκε η Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου και καθυστέρησε είναι και αυτή των «επανελέγχων», η οποία είναι στη Δικαιοσύνη από το 2007. Πρόκειται για καταγγελίες από συνταξιούχο πλέον του υπουργείου Οικονομικών σε βάρος στελεχών της Οικονομικής Επιθεώρησης για πράξεις διαφθοράς (απιστία, ψευδής βεβαίωση κ.λπ.), για τις οποίες ήδη διεξάγονται δίκες για κάποιους από τους εμπλεκόμενους. Σύμφωνα με πληροφορίες του Documento, για περίπου δυόμισι χρόνια η δικογραφία ήταν στα χέρια της κ. Ιωαννίδου. Αν και υπήρχε υπόμνημα της βασικής μάρτυρα με το οποίο κατήγγειλε και άλλες πράξεις διαφθοράς, η ανακρίτρια φέρεται ότι απλώς αρκέστηκε στο να λάβει καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης του βασικού κατηγορουμένου. Πρόσφατα μάλιστα ο δικηγόρος Γιάννης Απατσίδης κατέθεσε αναφορά στον Αρειο Πάγο στην οποία κατήγγειλε ότι ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του κατηγορουμένου γι’ αυτή την υπόθεση γνώριζε ότι δεν είχε προκύψει καμία αξιόποινη πράξη από την ανακρίτρια κ. Ιωαννίδου, καθώς και ότι επρόκειτο να εκδοθεί απαλλακτικό βούλευμα.

Η Γλυκερία-Λουίζα Ιωαννίδου είναι η ίδια ανακρίτρια στα χέρια της οποίας είχε παραγραφεί το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας κατά του Νίκου Μανιαδάκη