Ηπυρκαγιά της βόρειας Εύβοιας, η οποία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου στις παρυφές χωριού της Λίμνης σε συνθήκες πλήρους άπνοιας και ευχερούς προσβασιμότητας, επί εννέα μέρες κατέκαιγε το νησί, από τον Ευβοϊκό στο Αιγαίο και πάλι πίσω, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές λόγω της ανοργανωσιάς και του χάους που επικράτησαν στην αντιμετώπισή της.

Κι ενώ βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα που ακόμη απαιτεί την καταβολή των αποζημιώσεων –είναι θέμα επιβίωσης– και τον καθορισμό των ενισχύσεων εκείνων που θα κρατήσουν τους κατοίκους στα χωριά τους μέχρι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μόνιμης παραμονής, δυστυχώς βρεθήκαμε σε μια άλλη καταστροφή. Πλημύρισε ένα μεγάλο τμήμα του παραλιακού μετώπου της Δημοτικής Ενότητας Αγίας Αννας και της κοινότητας Βασιλικών λόγω μη έγκαιρης εκτέλεσης των απαραίτητων αντιδιαβρωτικών έργων και απομάκρυνσης των καμένων από τα ρέματα και τους δρόμους.

Εμείς είχαμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι με αυτές τις πρωτόγνωρες για τον χώρο διαδικασίες που επιχείρησε να αντιμετωπίσει την αναγέννηση και την αποκατάσταση σε πρώτη φάση εισάγοντας ιδιώτες αναδόχους σε δημόσια δάση θα υπάρξουν προβλήματα.

Γιατί διαφωνήσαμε με τους αναδόχους αναδάσωσης; Γιατί δεν θα έχει εφαρμογή με την κήρυξη αναδασωτέων όλων των εκτάσεων που κάηκαν, αφού τουλάχιστον για 15 χρόνια θα περιμένουμε για να δούμε τα αποτελέσματα της φυσικής αναγέννησης.

Πρέπει μάλιστα να συνταχτεί και η σχετική πράξη. Δυστυχώς, δεν έχει συνταχτεί έως τώρα καμία πράξη και η χώρα μας στο σύνολό της εξακολουθεί να είναι αναδασωτέα.

Δεν μπορώ να φανταστώ αναδόχους αναδάσωσης να αναδασώνουν σε φρεσκοκαμένες εκτάσεις, όταν μάλιστα πρόκειται και για εταιρείες οι οποίες ενδέχεται να λειτουργήσουν και ως εκτελεστές έργων άλλης φύσεως.

Αντιδράσαμε επίσης στους συγκεκριμένους αναδόχους αποκατάστασης γιατί ξαφνικά εμφανίζεται ένα δημόσιο να ομολογεί ότι δεν μπορεί να συντάξει μελέτες ή να εκτελέσει τέτοια έργα και γι’ αυτό τον λόγο οι ανάδοχοι όχι μόνο χρηματοδοτούν, αλλά και εκτελούν τα έργα.

Στην Εύβοια αυτή την ώρα έχουμε δύο αναδόχους σε τρία έργα αποκατάστασης. Η πρώτη είναι μια εταιρεία που ασχολείται με έργα αποκατάστασης ανεμογεννητριών και η άλλη είναι η ΔΕΗ, η οποία μετά το ξεπούλημά της ετοιμάζεται να μπει στον χώρο.

Την ίδια βέβαια στιγμή, στην ευρύτερη περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας, εκδόθηκαν άδειες για 375 MWAT, εκ των οποίων τα 175 αφορούσαν τις πυρόπληκτες περιοχές.

Πώς λοιπόν να μη δούμε όλες αυτές τις κινήσεις να συνδέονται με τον βασικό στόχο όλων: την εγκατάσταση αιολικών πάρκων ακόμη και στα καμένα.

Αναγκάστηκε βέβαια ο υπουργός Περιβάλλοντος να τις αποσύρει.

Εμείς λέμε πως παράλληλα με την περιβαλλοντική αποκατάσταση, που μπορεί να απασχολήσει πολλούς για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί δεν τελειώνει με τα πλέγματα, η ανασυγκρότηση της Εύβοιας πρέπει να στηριχτεί στους δύο τομείς που επλήγησαν περισσότερο και είναι αυτοί που ζούσαν τον κόσμο έως τώρα: στον τουριστικό και τον αγροτικό.

Οχι μόνο δεν πρέπει να αποχωρήσει κανείς από τους συγκεκριμένους χώρους, αλλά αντίθετα η πολιτεία οφείλει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης.

Σεβόμενοι τον φυσικό μας πλούτο, θεωρούμε ότι η αναβίωση της Εύβοιας, με σαφώς καλύτερες υποδομές, είναι ένας εφικτός μονόδρομος. Δεν μπορούν οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας να ζουν την απόλυτη εγκατάλειψη είτε σε φωτιά είτε σε βροχή.