Η βενζίνη έχει ήδη πάει στον Θεό. Το βιώνουν ήδη οι μποτιλιαρισμένοι στους δρόμους της Αθήνας οδηγοί γιατί θα ήταν «περιττή σπατάλη» να ενισχύσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ) και κανείς λογικός άνθρωπος δεν στοιβάζεται σαν τη σαρδέλα εν μέσω πανδημίας για να πάει στη δουλειά του. Το σίκουελ του έργου, στην πιο σκληρή του όμως εκδοχή, θα παιχτεί σε λίγες μέρες, όταν έρθουν τα πρώτα κρύα του χειμώνα. Σκουφιά, κουβέρτες και τηλεόραση στον καναπέ – για καλοριφέρ ούτε λόγος να γίνεται. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (ΕΦΚ) υπολογίζεται σε 700 ευρώ ανά 1.000 λίτρα στη βενζίνη, σε 410 στο πετρέλαιο κίνησης, σε 280 στο πετρέλαιο θέρμανσης, σε 430 στο υγραέριο κίνησης, σε 60 στο οικιακό υγραέριο και σε 120 στο βιομηχανικό. Προσθέστε και τον ΦΠΑ 24%, μη νομίζετε ότι με τον ΕΦΚ καθαρίσατε (!), τα ΔΕΤΕ 0,05%, την ειδική εισφορά 1,2% (του ν. 3054/2002), το τέλος της ΡΑΕ 0,20 ευρώ/λίτρο κι από εκεί και μετά το κόστος μεταφοράς και το κέρδος της λιανικής. Για να αντιληφθείτε πόσο επηρεάζει η φορολογία τις τιμές των καυσίμων να σας γράψω ότι για παράδειγμα το 2019 (προ πανδημίας και διεθνών αυξήσεων) η αμόλυβδη βενζίνη ήταν περίπου στο 1,546 ευρώ και ο φόρος ήταν 1,0103, δηλαδή το 65,35% της τιμής. Το πετρέλαιο κίνησης 1,385 ευρώ με φόρο 0,69, δηλαδή 49,82%, το πετρέλαιο θέρμανσης (τιμή διανομής) 1,066 ευρώ με φόρο 0,4962, δηλαδή ποσοστό 46,55%. Πού ακούστηκε να πληρώνεις 65% επί της τιμής φόρο για να πας στη δουλειά σου! Ή 46% επί της τιμής για να ζεσταθείς!

Σε κάποια γειτονικά κράτη οι κυβερνήσεις διαθέτουν μεγαλύτερη ευαισθησία για τους πολίτες τους. Για παράδειγμα στην Τουρκία ένα λίτρο βενζίνης κοστίζει 0,75 ευρώ, ενώ στη Βόρεια Μακεδονία ακόμη λιγότερο.