Τρεις κατά τη γνώμη μου κωλοτούμπες είναι ισόβαθμες για το βραβείο Κομανέτσι: Πρέσπες, πατέντες εμβολίων και κάνναβη – Σεραφείμ Χ.

Πρώτα απ’ όλα ένα ευχαριστώ για την πάνω από έναν χρόνο καθημερινή ενημέρωση και παρέα […] Σε μια εβδομάδα κάνω τη β΄ δόση του AstraZeneca, προφυλάξεις παίρνω και θα συνεχίσω, εμπιστεύομαι τη νοημοσύνη μου και την απλή λογική και επ’ ουδενί τους ά(χ)ριστους που κυβερνούν. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, μπίζνες κάνουν οι άνθρωποι. Θυμώνω, εξοργίζομαι και ελπίζω. – Σοφία Μ.

Διαφωνώ με έναν ασαφέστατο και γενικόλογο όρο (θεωρητικονοητικό κατασκεύασμα μιας ταξικά ιεραρχικής νομενκλατούρας) που διαιρεί τεχνητά τους ανθρώπους. Τι σημαίνει άριστος, αριστεία; Με τι κριτήρια ορίζεται; Ποιος τα καθορίζει; Ξαναγυρίζουμε στην αρχαιοελληνική ολιγαρχική κοινωνικοπολιτική τάξη του κράτους των αρίστων; Το κράτος του Δήμου (με τη συμβολή του νομοθέτη Σόλωνα και του τυράννου Πεισίστρατου) με πρωτεργάτη τον Κλεισθένη αποτέλεσε ρήξη (και ορθώς) με αυτό. Προσωπικά δεν είμαι άριστος διότι δεν μπορεί να είμαι κάτι του οποίου την ύπαρξη αρνούμαι. Το μόνο που δέχομαι είναι η ύπαρξη μιας πραγματικής κατάστασης που ορίζεται ως αχρηστία και στην όποια εμπίπτει η σημερινή κυβέρνηση. Εν κατακλείδι δεν πίστευα καθόλου στον συγκεκριμένο όρο άλλα σε έναν άλλο όρο, πιο ουσιαστικό και πραγματικό: πανανθρώπινη κοινότητα των αυτοδιαχειριζόμενων παραγωγών του πλούτου. – Πέτρος Θ.

Εχουν προπαγανδίσει τα πάντα! Είναι οι καλύτεροι στο είδος! Αλλά το θέμα είναι αυτό ή δεν υπάρχει αντιπολίτευση από όλα τα κόμματα (όχι όλα…), η φωνή τους δεν ακούγεται και τους άφησαν να αλωνίζουν κατά τα γούστα και τα συμφέροντά τους; Ολοι αυτοί που τους ψήφισαν έχουν ξυπνήσει, ακούνε, βλέπουν άραγε; Εκεί πρέπει να εστιάσουμε και να το αλλάξουμε… Γίνεται; – Εύα Σ.

Πάντα με έτρωγε το ερώτημα ποιος φταίει για ό,τι συμβαίνει στην έρημη αυτή χώρα που ποτέ δεν μπορείς να την πεις δημοκρατία στην ουσία και όχι μόνο στο όνομα. Δεκαετίες πριν κατέληξα στο συμπέρασμα και δεν μου το βγάζει κανείς από το μυαλό. Οτι φταίει η Δικαιοσύνη […] Πόσες φορές οι καταφανέστατα ένοχοι διάφορων σοβαρών παραπτωμάτων δεν επιδιώκουν να λένε στα ΜΜΕ «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη»; […] Το σύστημα πάσχει εδώ και δύο αιώνες και δεν διορθώνεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Αλίμο

νο στον φτωχοδιάβολο που πλαστογραφεί το απολυτήριο της έκτης δημοτικού για να βρει δουλειά. Οταν η Δικαιοσύνη αρθεί στο ύψος της, ξαναγίνει τυφλή, δεν αλληθωρίζει δεξιά, δεν ζητάει συνεχώς οικονομικές απολαβές, ενστερνιστεί ότι είναι μεγάλη τιμή να είσαι δικαστής την οποία αναγνωρίζει ο λαός και τηρεί το σύνταγμα, θα έχουμε δημοκρατία! Αν είναι όλοι; Μια σοφή ελληνική παροιμία λέει «κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Προς το παρόν «οι δικηγόροι είναι τόσο ακριβοί που είναι καλύτερο να προσλάβεις έναν δικαστή» (Εβγκένι Κασέγιεφ). Χαίρετε! – Γ. Ποτ.

[…] Ο πατέρας μου, καλή του ώρα, μου έλεγε: «Παιδί μου, φρόντισε στη ζωή σου, στις σχέσεις σου και στις συζητήσεις σου τα λόγια να βγαίνουν από το στόμα σου και όχι από τον πισινό σου, τα λόγια σου να είναι συμβόλαιο». Προφανώς οι πολιτικοί μας δεν έχουν καμία σχέση με τις παραπάνω λαϊκές πατρικές συμβουλές. Το φαινόμενο της πολιτικής κωλοτούμπας είναι πολύ παλιό και δεν υπάρχει πολιτικός κάθε βαθμίδας που να μην έχει υποπέσει σε αυτό το ολίσθημα με επίκληση απίθανων κάθε φορά αιτιολογιών και δικαιολογιών. Οι σημερινοί όμως έχουν ξεπεράσει κάθε όριο […] . – Κώστας Γερ.