Ηταν Ιανουάριος του 2020 όταν ο Βούλγαρος οπαδός και φίλος του Αρη Τόσκο Μποζατζίσκι έπεφτε νεκρός, θύμα της τυφλής οπαδικής βίας από οπαδούς του ΠΑΟΚ. Πέρασαν 15 μήνες από τότε και μόλις πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι οκτώ άτομα θα καθίσουν στο εδώλιο κατηγορούμενα για το τραγικό συμβάν. Ομως εκείνο που έχει επίσης μεγάλη σημασία είναι πως από τότε μέχρι σήμερα η οπαδική βία έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τόσο έξω από τα γήπεδα όσο και σε δρόμους, γειτονιές, πλατείες, προκαλώντας τρόμο σε κατοίκους και καταστηματάρχες κυρίως της συμπρωτεύουσας. Και αναφέρομαι στη Θεσσαλονίκη γιατί αν ρίξει κάποιος μια ματιά στα επεισόδια που προκαλούνται από οπαδούς με ενέδρες ή ραντεβού θανάτου, θα δει ότι τα οκτώ στα δέκα γεγονότα συμβαίνουν στη συμπρωτεύουσα. Η εξήγηση για την έξαρση της οπαδικής βίας, υποστηρίζουν στην πόλη, είναι απλή: η δολοφονία του Βούλγαρου οπαδού έχει προκαλέσει μια ατέλειωτη βεντέτα οπαδών Αρη και ΠΑΟΚ, οργανωμένων και μη. Οι μεν προσπαθούν να εκδικηθούν, οι δε απαντούν με αντεκδίκηση και ο κύκλος αίματος δεν λέει να σταματήσει. Κυρίως γιατί οι διοικήσεις των δύο ΠΑΕ δεν ασχολούνται σοβαρά με το ζήτημα και ρίχνουν το μπαλάκι δεξιά κι αριστερά, τη στιγμή που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πρόσωπα και καταστάσεις. «Οταν στις ΠΑΕ και όχι μόνο στις δύο της Θεσσαλονίκης έχουν προσληφθεί ή συνεργάζονται άτομα του υποκόσμου, ποινικοί και μη, τι περιμένετε να συμβεί;» αναρωτιόταν φίλος, δημοσιογράφος του πολιτικού ρεπορτάζ που γνωρίζει καλά τα οπαδικά στη συμπρωτεύουσα. Μην πάτε μακριά. Σε πρόσφατο επεισόδιο αρειανών και παοκτσήδων που έπεσαν και πυροβολισμοί καταγγέλθηκε ότι οι δύο εκ των τριών δραστών κάθονταν στον πάγκο σε αγώνες του Αρη, δηλωμένοι στο φύλλο αγώνα ως φροντιστές και μασέρ…