Ο Κ. Χατζηδάκης, που ουδέποτε απασχολήθηκε είτε ως μισθωτός είτε ως αυτοαπασχολούμενος, μας λέει ότι ο εργαζόμενος αν νιώθει ότι αδικείται μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και εκεί του δίνονται τα εργαλεία να «κατατροπώσει», πάντα σύμφωνα με τον… νεοφιλελεύθερο σούπερμαν, τον εργοδότη που αυθαιρετεί. Εμείς για να κατανοήσουμε τι μας λέει ο υπουργός και τι θεωρεί ότι δήθεν είναι η ασπίδα του εργαζομένου ακολουθήσαμε την πορεία μιας καραμπινάτης καταχρηστικής απόλυσης. Ποιο είναι το κόστος και ο χρόνος που δαπανούνται; Ας δεχτούμε για να έχουμε μια κοστολόγηση ότι ο εργαζόμενος λαμβάνει 1.000 ευρώ μεικτά (στα 970 ανέρχεται ο μέσος μισθός σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΦΚΑ).

Η περιπέτεια ξεκινά

Η αγωγή κατατέθηκε στις αρχές του 2019. Για να την καταθέσει ο δυστυχής εργαζόμενος πλήρωσε το ποσό των 246,34 ευρώ ως έξοδα και σε αυτά θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η αμοιβή του δικηγόρου του (που προσδιορίζεται ελεύθερα). Ο εργοδότης βέβαια θέλει να κερδίσει χρόνο, έτσι ενώ η συζήτηση είχε προσδιοριστεί για τις αρχές Μαΐου, ζητήθηκε αναβολή (σπανίως δεν δίνεται). Ετσι προσδιορίστηκε νέα ημερομηνία για τον Δεκέμβριο του 2019.

Συζητήθηκε λοιπόν στις αρχές Δεκεμβρίου και ο εργαζόμενος έπρεπε εκείνη την ημέρα να καταβάλει ως έξοδα το ποσό των 468,34 ευρώ. Μετά τη συζήτηση της αγωγής ξεκινά ο χρόνος της αναμονής μέχρι την έκδοση απόφασης. Στη δική μας περίπτωση η απόφαση εκδόθηκε δέκα μήνες μετά. Βέβαια,

ο εργαζόμενος κέρδισε (άλλωστε ήταν καραμπινάτη η καταχρηστικότητα της απόλυσης).

Το στάδιο της έφεσης

Μετά την κοινοποίηση ο εργοδότης άσκησε έφεση. Ο εργαζόμενος έπρεπε πάλι να περιμένει. Αν βέβαια είχε χάσει την υπόθεση και ήθελε να ασκήσει έφεση, θα έπρεπε να πληρώσει το ποσό των 346,34 ευρώ. Η έφεση προσδιορίστηκε να συζητηθεί έναν χρόνο μετά, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2021. Αισίως έχουμε φτάσει στους 21 μήνες αναμονής. Βέβαια ο εργοδότης, αφού θέλει να καθυστερήσει, λαμβάνει νέα αναβολή και η συζήτηση προσδιορίζεται για τον Οκτώβριο του 2022. Οταν συζητηθεί, ο εργαζόμενος θα πρέπει να καταβάλει το ποσό των 463,88 ευρώ.

Μετά ακολουθεί περίπου ένα έτος αναμονής για να εκδοθεί η απόφαση, άρα φτάνουμε στον Οκτώβριο του 2023. Ο εργαζόμενος θα περιμένει και έναν μήνα μετά την έκδοση της απόφασης μήπως και ο εργοδότης θέλει να ασκήσει αναίρεση στον Αρειο Πάγο. Αρα φτάνουμε στο τέλος του 2023. Αρα τέσσερα χρόνια μετά αν ο εργοδότης έχει χάσει, θα πρέπει να πληρώσει τον εργαζόμενο και να τον δεχτεί πίσω στην εργασία του. Μέχρι τότε και χωρίς να λάβουμε υπόψη το θέμα του Αρείου Πάγου ο μισθοσυντήρητος εργαζόμενος των 1.000 ευρώ θα έχει πληρώσει ως έξοδα το ποσό των 1.674 ευρώ, ενώ η αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου θα ανέρχεται σε περίπου 2.000 ευρώ (μέση αμοιβή). Αυτό ο… ανεπάγγελτος σούπερμαν του νεοφιλελευθερισμού Κ. Χατζηδάκης το θεωρεί ασπίδα προστασίας έναντι των εργοδοτικών αυθαιρεσιών.