Την περασμένη εβδομάδα συζητήθηκε και ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ένα νομοσχέδιο για την κύρωση δύο ευρωπαϊκών οδηγιών που επικαιροποιούν το θεσμικό πλαίσιο της προληπτικής εποπτείας και εσωτερικής οργάνωσης, καθώς και την ικανότητα απορρόφησης των ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων επενδύσεων.

Στη συνεδρίαση της ακρόασης φορέων που πραγματοποιήθηκε η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών αποφάσισε να μην εκπροσωπηθεί και αντ’ αυτού με επιστολή του πρόεδρου της Γεώργιου Χαντζηνικολάου ενημέρωσε ότι «λόγω του τεχνικού χαρακτήρα του θέματος, προκρίναμε ως πλέον ενδεδειγμένη τη γραπτή υποβολή των θέσεων της ΕΕΤ και δεν θα συμμετέχουμε κατά την προφορική συζήτηση».

Αλλωστε γιατί να πάει ο κ. Χαντζηνικολάου, που είναι και μη εκτελεστικός πρόεδρος της Πειραιώς Financial Holdings, στη συζήτηση για τη θεσμική θωράκιση του τραπεζικού συστήματος;

Τον ίδιο προφανώς απασχολούσε μέχρι πρότινος η οικονομική θωράκιση του συστήματος και ειδικά του οργανισμού του οποίου είναι επικεφαλής.

Σε αυτό το επίπεδο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποδείχθηκε όχι απλώς γαλαντόμα αλλά σπάταλη άνευ ιστορικού προηγούμενου.

Χάρισε στην Πειραιώς χρέος ύψους 2,36 δισ. ευρώ και μετά συνέβαλε με περίπου 345 εκατ. ευρώ σε μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που είχε όμως αποτέλεσμα να πέσει η δημόσια συμμετοχή από το 61,34% στο 27% περίπου.

Αφού λοιπόν η Πειραιώς θωρακίστηκε, «καίγοντας», χωρίς βάσιμους λόγους και χωρίς μνημονιακές δεσμεύσεις, τόσο δημόσιο χρήμα, τα ζητήματα του ευρωπαϊκού τραπεζικού δικαίου είναι μάλλον ψιλά γράμματα και τεχνικές λεπτομέρειες για τον εκπρόσωπο των τραπεζών.

Στη συζήτηση που ακολούθησε την επόμενη μέρα ο υφυπουργός κ. Ζαββός προσπαθώντας να διασκεδάσει τη σχετική κριτική του εισηγητή του Κινήματος Αλλαγής κ. Αρβανιτίδη έκανε μια αναφορά που έδειξε τη δυσαρέσκειά του για τη μη εκπροσώπηση της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Βεβαίως ο «θυμός» του δεν κράτησε πολύ γιατί λίγο αργότερα κατέθεσε μια τροπολογία με την οποία μεταξύ άλλων απήλλασσε τις τράπεζες από την υποχρέωση προσκόμισης οποιουδήποτε άλλου δικαιολογητικού πλην του πιστοποιητικού ΕΝΦΙΑ για τις μεταβιβάσεις ακινήτων σε περίπτωση μετασχηματισμών τραπεζικών ιδρυμάτων. Τη στιγμή που ένας μέσος πολίτης χρειάζεται ένα βουνό δικαιολογητικά για να κάνει μια μεταβίβαση ακινήτου, οι τράπεζες με τις νομικές υπηρεσίες-μαμούθ απαλλάχτηκαν από την προετοιμασία σχετικών φακέλων. Πάλι καλά που δεν τους απάλλαξαν από τα πιστοποιητικά ΕΝΦΙΑ!

Συνεπώς ο κ. Ζαββός μάλλον δεν θύμωσε και τόσο πολύ. Ομως η θεσμική απρέπεια του κ. Χαντζηνικολάου υποδηλώνει και κάτι άλλο. Οτι οι θεσμικές παρεμβάσεις για την εποπτεία και την ανακεφαλαιοποίηση του πιστωτικού συστήματος δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία. Στην ουσία είναι μια ομολογία των τραπεζιτών ότι αν κάτι πάει πολύ στραβά στο τραπεζικό σύστημα σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και ανεξάρτητα από τους κανόνες που θεσπίζονται, οι φορολογούμενοι εκόντες άκοντες θα εξαναγκαστούν να βάλουν πλάτη.

Στο κάτω κάτω της γραφής εγώ καταλαβαίνω τον κ. Χαντζηνικολάου. Δεν είναι ότι τον κάλεσαν οι «cornerstone επενδυτές» που πήραν τον έλεγχο της Πειραιώς. Οι δύστυχοι οι φορολογούμενοι τον κάλεσαν διά των αντιπροσώπων τους, για να τους πει αν το νέο θεσμικό πλαίσιο επιτέλους θα βάλει φρένο στα ποσά που κλήθηκαν να πληρώσουν.

Σιγά μην πάει στη Βουλή γι’ αυτούς.